Κάθε μορφή από τη στιγμή της γέννησης της έχει μέσα της τον σπόρο της καταστροφής της. Ο νόμος της εντροπίας το εγγυάται αυτό.
Εκτός των φυσικών υλικών και βιολογικών μορφών (ορυκτά, φυτά, ζώα, άνθρωποι, κατασκευάσματα του ανθρώπου), και τα νοητικο-συναισθηματικά δομήματα (ανθρώπινη προσωπικότητα, φιλική ή ερωτική σχέση) παρουσιάζουν προβλήματα συνοχής και διατήρησης είτε εκ των έξω, είτε εκ των έσω. Ακόμη δηλαδή και να υπάρχει μια ευτυχής συγκυρία εξωτερικών συνθηκών, το φυσικό ή νοητικο-συναισθηματικό δόμημα εμφανίζει τάσεις αυτό-καταστροφής που αργά ή γρήγορα οδηγεί αναπόφευκτα σε μια διάλυση στα εξ ων συνετέθη.
Ποιος είναι τελικά ο παράδεισος απ τον οποίο βίαια εκβληθήκαμε; Μήπως είναι η ανυπαρξία, η μήτρα κάθε ύπαρξης αλλά και το τελικό καταφύγιο της;
Μήπως η γέννηση, η δημιουργία είναι ένα πείραμα που όσο και να επαναλαμβάνεται είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή; Ποιος όμως είναι αυτός που γεννά ώστε μέσα από την έκβαση αυτού του πειράματος να διδαχθεί; Ο παγκόσμιος νους του Αναξαγόρα; ή μήπως ακόμη και αυτός είναι ένα γέννημα που θα καταβροχθίσει τον εαυτό του;
Αν πίσω από όλα είναι το μη όν (αυτό που δεν υπάρχει), ίσως δεν διδαχθεί ποτέ, εφόσον δεν υπάρχει, και έτσι δεν μπορεί να υποστεί τίποτα. Οπότε αέναα και μάταια θα συνεχιστεί το παιχνίδι της δημιουργίας, όπου ό, τι γεννιέται ούτε θα το έχει αποφασίσει, ούτε θα ξέρει το γιατί. Απλά δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς, γιατί ό, τι δεν υπάρχει δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο παρά μόνο να δοκιμάσει να υπάρξει.
Monday, October 27, 2008
Friday, October 17, 2008
510
δεν είχε καμία ένδειξη
μόνο προϊστορίες διακεκριμένων γελώτων
μέσω αυτών μεγαλούργησε
επιχειρώντας άρρητες κολακείες
μέσα από τη δυσμένεια
την αξιοπρεπή δυσμένεια
την άνευ όρων δυσμένεια
βυθίστηκε
και η λήθη
σαν μαύρο φως
τον ματαίωσε
μόνο προϊστορίες διακεκριμένων γελώτων
μέσω αυτών μεγαλούργησε
επιχειρώντας άρρητες κολακείες
μέσα από τη δυσμένεια
την αξιοπρεπή δυσμένεια
την άνευ όρων δυσμένεια
βυθίστηκε
και η λήθη
σαν μαύρο φως
τον ματαίωσε
Subscribe to:
Posts (Atom)