15ος - 16ος μισθός

Μπροστά στην απίστευτη σκληρότητα και αδικία των μέτρων που λαμβάνονται, νομίζω ότι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βγούμε και να διαδηλώσουμε για συγκεκριμένες περιπτώσεις αδικίας, ξεκινώντας από το ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΑΔΙΚΟ γεγονός τη στιγμή που όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο χάσαμε τον 13ο και 14ο μισθό, από την άλλη να διατηρούν υφιστάμενοι απλά κάποια περικοπή οι υπάλληλοι της Βουλής το επίδομα (15ο και 16ο μισθό). Μόλις έμαθα πόσο είναι αυτό το επίδομα: 15.000 ευρώ. Σκεφτείτε, μια κατηγορία συμπολιτών μας εν μέσω αυτής της λαίλαπας όπου η γενιά των 700 ευρώ (πρώην 700 ευρώ) έχει ετήσιο εισόδημα 8.400 ευρώ αυτοί παίρνουν μόνο ως επίδομα το διπλάσιο, και ω του αίσχους αγωνίζονται να το διατηρήσουν πάση θυσία.
Είναι ηλίου φαεινότερη ποια είναι η φιλοσοφία δικαίου που επικαλείται η νέα κυβέρνηση, να εξευτελίζει τη ζωή των εκατομμυρίων πολιτών της, διατηρώντας όσο το δυνατόν το υψηλό status των υπαλλήλων της Βουλής, ενός χώρου ήδη απαξιωμένου και ο οποίος απαξιώνεται ακόμη περισσότερο αυτή τη στιγμή.
Ουδεμία αιδώς στο κυβερνητικό στρατόπεδο, αλλά και στο προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα που επιτάχυνε όσο ποτέ την πορεία προς την αυτοκαταστροφή, αλλά και στα κόμματα της αριστεράς που αυτά ήταν τα μόνα που τόλμησαν να υπερασπιστούν κάτω από αυτές τις συνθήκες τη διατήρηση των κραυγαλέων για το κοινωνικό αίσθημα αυτών των επιδομάτων.
Προτείνω μια κάθοδο μπροστά στη Βουλή με μοναδικό σύνθημα την πλήρη αποκοπή του επιδόματος αυτού.

407

Ίσως οι κόκκοι καφέ
να ξέπλυναν την αυταρέσκεια της.
Δεν μπορούσε να ερωτευθεί
καθώς η νέα μέθοδος αψηφούσε τη φύση
με υγρασία, δέρμα και φύλο
και έξι μηνίσκους
βυθισμένους σε χαράδρες σωμάτων
και σχισμές ερπετών

Διεθνής ημέρα κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων

"Διεθνής ημέρα κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι η 6η Φεβρουαρίου, και η UNICEF μαζί με το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό εξέδωσαν ανακοίνωση, στην οποία αναφέρεται πως ακόμη και σήμερα 3 εκατομμύρια κορίτσια εξακολουθούν να τίθενται σε κίνδυνο εξαιτίας αυτής της πρακτικής κάθε χρόνο. Επίσης, καλεί όλους να συμβάλλουν, ώστε να τερματιστεί αυτή η βλαβερή πρακτική μέσα σε μία γενιά."

Και μετά μιλάμε για σύγκρουση των πολιτισμών. Πώς μπορεί να λέγεται πολιτισμός ένα σύνολο από πίστεις και δοξασίες που στόχο έχουν την καταστροφή σωματική και ψυχολογική του μισού τους πληθυσμού. Είναι άξια μελέτης μια τέτοια πρακτική εναντίωσης στον αυτονόητο σκοπό της ανθρώπινης ζωής, την ευδαιμονία, και κυρίως είναι ανάγκη λήψης πολύ πιο άμεσων επιθετικών μέτρων εναντίον των εκφραστών αυτών των διεστραμμένων και δολοφονικών αντιλήψεων.

love&death

Eve. Painting by German artist Hans Baldung Grien from Gmünd in Schwabia (ca 1484 - 1545)

ο θάνατος
σαν
μια παρθένα
που το σώμα της μένει ανέγγιχτο
λόγω των αλλεπάλληλων βιασμών
που εκείνη προκαλεί και διαλύει
γιατί μόνο αυτή υπάρχει

Συναντήσεις

«Δεν θα μπορούσα ποτέ να πιστέψω ότι μια ερωτική σκηνή θα μπορούσε να διατηρηθεί στην αιωνιότητα, μέχρι που παρευρέθηκα στα απομεινάρια της έκρηξης του Περπετουά στη νήσο Αβερουά. Όλη η κοινότητα είχε αιφνιδιαστεί από τη λάβα, παραμένοντας ο καθένας στη στάση που βρισκόταν τη στιγμή της καταστροφής. Μέσα σ αυτό το ζωντανό μουσείο, εκείνος ήταν λίγο ανασηκωμένος σαν να ένιωσε για δέκατα του δευτερολέπτου ότι κάτι τους πλησίαζε απειλητικά. Ενώ ήταν πεσμένος πάνω της, καθώς έκαναν έρωτα, αυτό το ελαφρό ανασήκωμα έφερε στα μάτια των θεατών το πέος του λίγο αποτραβηγμένο από το βάθος του αιδοίου της. Αλλά αυτό που κυρίως μαγνητίζει τη ματιά των θεατών είναι το ύφος της κοπέλας, όπου συνευρίσκονται η έντονη ηδονή μαζί με ένα τρόμο που πρόλαβε να ταράξει για απειροελάχιστο χρόνο την απόλυτη άφεση της»

Απόσπασμα από το «Συναντήσεις με δύσθυμους ανθρώπους» της Mary Ascleton, μτφρ. Στράτος Ιωαννίδης, Εκδ. Virtual, Σύρος, 1999

Ώρκη

Δεν μπορούσε να σηκώσει ούτε το κεφάλι του, ούτε το κεφάλι του. Νυχθημερόν βολιδοσκοπούσε την πιθανότητα ευρηματικών ατυχημάτων, τοποθετημένων εντός κύβων αδαμαντοκοπημένων. Η βάναυση επιβουλή των θεόρατων πελμάτων που είχαν ναυαγήσει φοβούμενα την θανατηφόρο τους σμίκρυνση, τον στενοχώρησε ιδιοτελώς. Δίνη ιώδους κόνεως με ανταύγειες διαθεσιμότητας εφόρμησε στον πάνω δεξιό γομφίο του με διφορούμενες προοπτικές με αποτέλεσμα εκείνος να νυστάξει προσοδοφόρα. Τελικά προτίμησε ένα διχαλωτό νεύρο, με στήμονες και άπνοα στίγματα. Ήταν μερικώς άνθρωπος, ένα αρχαιοτυπικό λείψανο ενός αρθρωτού πόθου. Απενδύθηκε την ημι-ανθρωπινότητα του και κραύγασε σαν γιγάντια ώρκη.

Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Εις τας Συρακούσας πανταχόθεν» του William Friedrich, μτφρ. Γ. Γεωργιωδιανός, Εκδ. Life-Engine, Φίλιπποι, 2009.

Περί αλοιφών

Η μεσαιωνική τεχνική της θεραπευτικής αλοιφής: Πυροβολεί κάποιος έναν άνθρωπο και του προκαλεί μια πληγή. Υπήρχε στον ύστερο μεσαίωνα μια πρακτική συμπαθητικής μαγείας, όπου τοποθετούνταν η θεραπευτική αλοιφή όχι πάνω στην πληγή, αλλά στην κάνη του όπλου απ' όπου έφυγε η σφαίρα που την προκάλεσε, βάσει της ιδέας ότι η σφαίρα έφερε σε επαφή τα δύο απομακρυσμένα και αρχικά άσχετα πράγματα, την κάνη του όπλου και το τμήμα του ανθρώπινου σώματος που επλήγη. Ενδιαφέρουσα είναι στο σημείο αυτό η ανατροπή της αιτιακής ροής. Εφόσον η σφαίρα έφυγε από το όπλο και κατέληξε στον άνθρωπο είναι λογικό να σκεφτεί κανείς ότι, αν υπάρχει κάποια ροή ενέργεας, η ροή αυτή κατευθύνεται από το όπλο στον άνθρωπο. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση υπονοείται η αντίστροφη ροή, ότι έχουν δηλαδή μεταβιβαστεί τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου μέσω κάποιας ενεργειακής μεταφοράς στο όπλο, οπότε η επάλειψη του θεραπεύει όχι το όπλο αλλά τον άλλο πόλο που συνδέθηκε πλέον άρρηκτα μαζί του.

(Painting: The Death of Love by Dorothy Tennant)